Van Saumur naar Villandry in het departement
Indre-et-Loire

We lezen in de info op internet dat juist in de maanden september en oktober de moestuinen er zo kleurrijk uitzien; een heel verschil met die 40 jaar terug in het voorjaar.

Er staat ons niet zo’n lange rit voor de boeg, slechts 50 km.

Eerst maar even de honden uitlaten, onze baquette en croissants bij de bakker halen en daarna eerst nog even een ‘bakkie’.

Aankomst in Villandry

Kort na 12.00 uur komen we op de camperplaats aan en we zijn blij als we zien hoe fijn de plekken zijn. Lekker ruim en wij nemen een laatste plek achterin, grenzend aan een strook groen. Het is even iets anders dan de camperplaats in Saumur.

We besluiten om eerst ons stokbrood te eten, wat te relaxen in het zonnetje en aan het einde van de middag het dorp te verkennen en morgenochtend de kasteeltuinen te gaan bezoeken.

Al gauw blijkt dat je daar al gauw klaar mee bent, want het is een dorp waar je zo door heen bent en waar je al gauw op het kasteel stuit.

We lopen dan maar terug en pakken de weg om richting ingang van het kasteel te gaan om te zien waar we morgen dan moeten zijn. 

Onderweg terug naar de camperplaats drinken we op een terrasje een biertje bij een van de horeca gelegenheden.

Op een bord stond een heel aantrekkelijk middagmenu, dus misschien is dit wel iets voor morgen, nadat we de tuinen hebben bezocht.

We lopen weer terug naar de camperplaats en genieten nog lekker even na van de zon. Het was een mooie dag.

17 september 2025

Bezoek aan de tuinen

Vandaag tijd om naar het kasteel te gaan. Als we aan komen lopen, staan er al weer de nodige auto’s en campers geparkeerd, dus we zijn niet de enigen. Toch valt het erg mee met de drukte in de tuinen. Wij hebben uiteraard alleen kaartjes gekocht voor de tuinen, want Noah en Sky mogen vast in het kasteel komen.

 Misschien dat ik wat het interieur betreft, nog wel wat aan de foto’s van 40 jaar terug heb om te verwerken in de video voor YouTube. Tegenwoordig met de fotosoftware en AI kunnen oude foto’s aardig opgeknapt worden. We gaan het zien.

De tuinen

De tuinen zijn werkelijk prachtig en inderdaad de moestuinen zijn kleurrijk. We lopen op ons gemak door de tuinen. Er zijn verschillende hoogten en op het eerste niveau heb je een mooi overzicht over het geheel.
Op de tweede hoogte zitten de bomen op het eerste niveau in de weg om een nog beter overzicht te hebben.

In de tuinen werken 10 medewerkers in vaste dienst. Het zou ons niet verbazen als er ook nog een X aantal vrijwilligers een steentje bijdragen.

We kunnen helaas niet zo rondom het kasteel lopen als bij het kasteel in Saumur, maar kunnen het toch wel van een paar kanten bekijken.

Op een gegeven ogenblik hebben we alles wel zo’n beetje gezien en onze magen beginnen ook een beetje te knorren, dus besluiten we om naar hetzelfde restaurant te gaan van gisteren voor onze lunch. En ja, het wordt niet het menu dat op het bord gisteren stond, maar een heerlijke gepaneerde kabeljauwmoot met salade en huisgemaakte frieten.

Herhaling van mijn smartwatch: waar is mijn iPhone?

Ik denk, ik zal eens een foto maken van onze borden en ik wil dat met mijn iPhone doen, maar waar is hij? Zeker in de camper gelaten?

Eenmaal terug in de camper: geen iPhone! Hoe kan dat? Zoeken op plekken, waar ik hem nooit zou leggen. Enfin hij was foetsie. Ondertussen word ik wel paniekerig en zelfs misselijk, want ben ik ‘m dan verloren? Dan bedenk ik mij de handigheid van ‘Zoek mijn……’, maar dat kan ik wel schudden.
Aangezien je in Frankrijk al blij mag zijn als alle streepjes van 4G zichtbaar zijn, lukt het mij niet om verbinding te krijgen. Ik krijg heel slecht contact met mijn account. Eindelijk lukt het mij, maar als ik dan op mijn iPhone klik,  word ik uit mijn account 'gegooid'. Om gek van te worden.

Gelukkig was Ton een stuk slimmer; hij was gaan bellen naar het ticketbureau van het kasteel om te vragen of daar een iPhone was gevonden.
En ja, eureka, wat een geluk, hij was gevonden. Waarschijnlijk is mijn iPhone toch uit mijn tas gevallen, misschien al wel tijdens de kaartjes kopen, zonder dat ik iets doorhad. Door mijn opluchting ben ik vergeten te vragen, waar ze hem hadden gevonden!

Eerst mijn horloge en nu weer mijn iPhone; het moet toch niet gekker worden!!

Rondje met de honden

Later in de middag maken we nog een rondje met de honden. We lopen vanuit de camperplaats een andere richting uit komen tot onze verrassing in een groene omgeving terecht. Even iets. heel anders dan een stadje of wat dan ook verkennen.
We kunnen zelfs daar Noah en Sky even vrij laten. Heerlijk voor ze na al die tijd aan de lijn te moeten lopen!

We komen zelfs langs een stoeterij, die prachtig in het achterland is gelegen en waar paardenliefhebbers van zouden genieten om daar te zijn.