Van Montech naar Gaillac in het departement
Tarn

11 oktober 2025

Hoge verwachtingen van deze stad

Na een laatste wandeling langs het Canal des Deux Mers in Montech en het afhandelen van de gebruikelijke reisdagtaken, zetten we koers richting Gaillac. De camperplaats daar blijkt een voormalige camping te zijn, mooi verdeeld over verschillende terrassen. Helaas is er geen mogelijkheid om te douchen, want het sanitairgebouw is buiten gebruik.
Om de een of andere reden voelt de camping benauwend aan. Waarom precies? Geen idee. Misschien heeft het te maken met de ligging,

want de camperplaats bevindt zich aan de minst aantrekkelijke kant van Gaillac.

Gaillac is niet onze plek

Na de lunch besluiten we een wandeling te maken door dit onooglijke deel van de stad richting het centrum voor een eerste verkenning. Al snel staan we op een groot plein: Place de Libération. Het plein wordt omringd door grote bomen die als natuurlijke parasols fungeren en een aangename schaduw bieden. Hoewel de bomen het plein een charmante uitstraling geven, wordt die sfeer helaas verstoord door allerlei afleidingen en vooral het drukke verkeer. Eigenlijk zou dit plein autovrij moeten zijn om echt tot zijn recht te komen.
Om toch wat van de sfeer op te snuiven, besluiten we op een terrasje neer te strijken en iets te drinken.

Achteraf vragen we ons af waarom we niet beter naar de kaart hebben gekeken. Gaillac blijkt een flink uit de kluiten gewassen stad te zijn, terwijl wij dachten dat het een compactere, gemoedelijke plek zou zijn.

Een van de bezienswaardigheden van Gaillac is de abdij van St. Michel. We ontdekken deze toevallig wanneer we een zijstraat in kijken. Helaas staat de abdij niet vrij en is het niet mogelijk eromheen te lopen. Een andere bezienswaardigheid in de stad is het Château de Foucaud, een indrukwekkend landhuis uit de 17e eeuw.

Wanneer we uiteindelijk op een terras op de Place de Libération genieten van een kop koffie en de omgeving in ons opnemen, besluiten we dat het tijd is om verder te trekken. Het Château de Foucaud en de abdij van St. Michel laten we links liggen; met onze honden mogen we daar toch niet naar binnen.